“Baby, pack yourself a favorite blouse,
pack yourself a favorite things.
Adventure is just outside your window”

“หยิบเสื้อตัวโปรดของเธอออกมา
หยิบทุกอย่างแล้วโยนมันลงกระเป๋าซะะ
การเดินทางรอเราอยู่ข้างนอกหน้าต่างนั่นแล้ว.”

หน้าต่างก็คงเปรียบเหมือนกับเป็นดวงตาของบ้าน
มองเข้าไปก็จะเจอเรื่องราวต่างๆ ทั้งที่เป็นอยู่และเคยเป็น
กลับกันเมื่อมองออกมาก็จะพบความเป็นไปของปัจจุบันขณะที่กำลังดำเนินอยู่

เราเป็นคนนึงที่ชอบเหม่อมองบ้านของคนอื่นผ่านทางหน้าต่าง
เวลาเดินไปเจอหรือเดินผ่าน ส่วนมากจะเป็นเวลารถติด
บางครั้งก็เจอเค้ากำลังดูทีวีกัน กำลังกินข้าวบ้างล่ะ มีเดินออกมาสูบบุหรี่ที่ระเบียงบ้างละ
บางทีก็มีเพียงแค่แสงไฟที่เปิดทิ้งไว้ เราก็จะจิตนาการ คิดไปต่างๆ นาๆ
ตามประสาคนชอบคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ซึ่งเพลินๆดีกับใช้ฆ่าเวลารอไฟเขียว
พอนานเข้าก็เลยติดเป็นนิสัย กลายเป็นคนหลงไหลประตู หน้าต่าง ลายกระเบื้อง สีผนังเก่าแตกๆ ลอกๆ ไปเสียแล้ว รายละเอียดหยุมหยิมที่มองแล้วก็สวยในแบบของมัน

“อีกหนึ่งเสเน่ห์จากปีนัง….
คือทำให้เราชอบบ้านทุกหลัง ประตูและหน้าต่างทุกบาน
พื้นกระเบื้องทุกแผ่นที่เราได้ก้าวผ่าน”

ตลอดเส้นทางในปีนังที่เราได้เดินผ่าน
จะเจอกับตึกแถวเก่า มรดกของศิลปะแบบโคโลเนียล
นั้นเรียงรายติดกันทั่วทั้งเมือง

เพราะบ้านของคนที่นี่นั้นจะเป็นตึกแถวกันซะหมด
พอเข้าไปด้านในจะยาวลึก ตรงกลางบ้านจะเปิดโล่ง
จัดเป็นสวนเล็กๆ รับแสงแดดและไว้ถ่ายเทอากาศ
ข้างในจึงไม่ได้อึดอัด ออกเย็นสบายกว่าข้างนอกเสียด้วยซ้ำ

แต่ละบ้านจะทาสีของกำแพง ผนัง ประตู
หน้าต่าง และกระเบื้องที่ใช้ปูพื้นไม่เหมือนกัน
บางอย่างพุพังไปตามกาลเวลา
สำหรับเราทุกอย่างกลับดูน่ารักดี
ก็เป็นสวยแบบพุๆพังๆ ไปในแบบของเค้า

แผงม่านซี่เล็กที่ทอจากไม้ไผ่นี้ เป็นเอกลักษณ์อย่างนึงของปีนังก็ว่าได้
เกือบทุกบ้าน และร้านค้า คาเฟ่ จะใช้ม่านนี้ตกแต่งด้านหน้าเพื่อใช้บังแสงแดดย่ามบ่าย บางร้านจะมีเขียนชื่อร้านไว้ใช้เป็นเหมือนป้ายโฆษณาไปในตัว

บ้านหลังหัวมุมนี้เดินผ่านมาเจอเข้า ตอนประมาณสี่โมงเย็น
ก่อนพระอาทิตย์จะตกดินพอดี
ได้ตัวช่วยเป็นแสงแดดสาดเข้ามาเป็นแนวเงาพาดตัดกัน

เราแทบจะหยุดที่หน้าบ้านทุกหลัง ยืนกดชัตเตอร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันอดใจผ่านไปเฉยๆไม่ได้จริงๆ
ดอกไม้ ประตู หน้าต่าง ของเมืองปีนังถูกเราเก็บไว้ด้วยกล้อง Canon EOS M5 เราพากล้องนี้ไปออกเที่ยวมาด้วยกันสองทริปแล้ว เพราะน้ำหนักเบาถือมือเดียวกดชัตเตอร์ได้สบายแถมเลนส์ซูมได้ไกล เวลาจับภาพ ก็สามารถมองผ่านวิวโมดกับหน้าจอโดยไม่ต้องกดสลับให้สับสน ไม่ก็กดแตะเลือกจุดโฟกัสบนหน้าจอได้เลยอีกด้วย

M5 มีความครบในตัวกล้องทั้งใน EVF ถือว่าครบมากในกล้องระดับ Mirrorless และคุณภาพไฟล์ดีเหมือนกล้องโปรเลยนะ เราเลยรู้สึกว่า Canon ตัวนี้จะเข้ากันได้ดีกับปีนังเอามากๆ ภาพที่ได้ออกมาสีสวยตามที่ใจเราหวังไว้เลย เพราะสำหรับเรากล้องไม่ใช่แค่เก็บรายละเอียดของภาพให้ได้คมเท่านั้น แต่ยังช่วยเก็บบรรยากาศและกลิ่นไอของปีนังไว้ รูปอัลบั้มนี้ มองแล้วเหมือนได้รู้สึกถึงไอแดด ไอฝน ฟ้าครึ่มของย่าน Georgetown ณ ตอนนั้นจริงๆ

BECAUSE EVERY PICTURE
TELL A STORIES.

ก่อนหน้านี้เราจะติดกับการถ่ายภาพแบบไม่เน้นสีสันเท่าไหร่ และเคยชินกับถ่าย Under อยู่ประจำ แต่ Canon EOS M5 ทำให้ภาพมีสีสันและพลอยมีชีวิตชีวาไปด้วย และด้วยความที่เราต้องเดินถ่ายไปเรื่อยๆ บางทีรีบและเวลาน้อย อาจเกิดภาพที่วืดได้ง่ายๆ แต่ตัวนี้มีกันสั่น ทำให้บางครั้งที่เรายกขึ้นมาสแนปภาพแบบเร็วๆ ก็ไม่ทำให้ภาพวืดๆด้วยนะ รูปที่ถ่ายมาลงตัวมากโดยที่เราไม่ต้องจัดแจงอะไรเลย เราได้สีและมุมมองที่ลงตัวกับความชอบ ทำให้สะท้อนปีนังออกมาได้อย่างงดงามยิ่งกว่าที่เราคิดไว้เสียอีก

Eve & Jade : น่ารักกกกกก ขอถ่ายรูปด้วยกันหน่อยนะ

บ้านที่อยู่เกือบสุดซอย สะดุดตาเข้าอย่างจัง
ดูกระเบื้องพี่เค้าสิ ดูประตูสีเหลือง ฟ้านั้นสิ

ใกล้กันกับบ้านลายน่ารักที่อยู่เกือบสุดซอย
ฝั่งตรงข้ามเป็นบ้านอีกหลัง ที่มีกำแพงสีเหลืองตัดกันดีกับดอกเฟื้องฟ้าสีชมพูที่ชโงกออกมาจากหน้าต่าง
อวดตัวทักทายแก่สายตาชาวโลกที่ผ่านไปผ่านมา

ลายกระเบื้องของแทบทุกบ้าน มีลวดลายและสีสันที่น่ารัก
เป็นรายละเอียดจิ๋วๆ ที่ถ้าเราได้เห็นละก็ เป็นต้องพุ่งตัวไปกดชัตเตอร์ใส่รัวๆ

SOME PEOPLE LOOK FOR
A BEAUTIFUL PLACE
OTHERS MAKE A PLACE BEAUTIFUL

เมื่อออกเดินทางจงเปิดตากว้าง
และเปิดใจให้ใหญ่
แม้จะถูกผันไปตามกาลเวลา แต่โลกเรายังคงมีสิ่งดีงามมากมาย
มีเพียงสายตาของผู้ที่พร้อมจะค้นหาเท่านั้น
ที่จะค้นพบความวิเศษนั้น